Kyk ook:
Hier volg die sewe sakramente van die Rooms-Katolieke Kerk:
1. Doop
Die doop word gesien as die sakrament van toelating tot die geloof en is ‘n vereiste vir redding. Daarom word babatjies gedoop.
Enigiemand, selfs nie-gedoopte persone, kan iemand doop soos die situasie dit vereis.
2. Bevestiging
Bevestiging is ‘n sakrament van volwasse Christelike toewyding en ‘n verdieping van doopgawes. Dit is een van die drie sakramente van inisiasie vir Katolieke (doop, bevestiging en nagmaal). Dit word meestal geassosieer met die ontvang van die gawes van die Heilige Gees.
3. Nagmaal
Tydens die Rooms-Katolieke mis (Engels=”mass”) word die nagmaal (ook genoem “Eucharist“) bedien. Tydens die geleentheid roep die Priester die Heilige Gees op deur die gawes (die brood en die wyn). Dit verander dan in die werklike liggaam en bloed van Christus. Die presiese manier waarop dit gebeur, is ‘n goddelike raaisel. Nie-katolieke kan nie aan die nagmaal deelneem nie.
4. Huwelik
Die huwelik is ‘n sakrament wat ‘n gedoopte man en ‘n gedoopte vrou aan mekaar bedien deur hul huweliksbeloftes en lewenslange vennootskap. Gegewe dat vir ‘n Katolieke sakramentele huwelik die vereniging van Christus met die kerk as sy mistieke liggaam weerspieël, word die huwelik verstaan as ‘n lewenslange verbintenis. Huwelike word gewoonlik bevestig tydens ‘n mis, met ‘n priester wat dien as die predikant van die mis en as ‘n getuie van die wedersydse instemming van die egpaar.
5. Boetedoening, belydenis of versoening (“penance”)
Die Sakrament van Boetedoening die vergewing van sondes na die doop. In belydenis het ons die geleentheid om te bekeer en die genade van vriendskap met God te herwin. Dit is ‘n heilige oomblik waarin ons onsself in sy teenwoordigheid plaas en ons sondes, veral sterflike sondes, eerlik erken.
Die boetvaardige bely sy of haar sondes en aanvaar die gebede of dade wat die priester as ‘n boetedoening voorstel. Die priester vra die boetvaardige om hartseer uit te druk deur een van die gebede wat in die ritueel of in sy of haar eie woorde voorkom, te bid.
Slegs diegene wat as priesters georden is, mag vergewing (Engels=”absolution”) toestaan.
Die aflaatstelsel is deel van hierdie sakrament.
Kyk ook Sacrament of Penance (Wikipedia) en A Guide to the Sacrament of Penance.
6. Heilige ordes/bestellings
Die Sakrament van Heilige Ordes is die sakrament waardeur die sending wat Christus aan sy apostels toevertrou het, steeds in die Kerk uitgeoefen word tot aan die einde van die tyd. Dit is ‘n sakrament van apostoliese bediening. Dit sluit drie grade in: episkopaat (biskop), presbiteraat (priester) en diakonaat (diaken). Kyk Sacrament of Holy Orders.
7. Salwing van die siekes
Tradisioneel is dit genoem “Extreme Unction of Last Rites”. Dit word toegedien aan sterwendes en aan diegene wat ernstig siek is of op die punt is om ‘n ernstige operasie te ondergaan, vir die herstel van hul gesondheid en vir geestelike krag.
Hulle het ‘n hele sakramentalisme oor tyd van dit gebou. Protestante het ‘n bietjie die klem daar verskuif, maar is nie heltemal vry van dit.
Ek dink die probleem is maar dat christene gewoonlik vleeslik bly en die geestlik word. Wil met (hulle eie?) Christus leef, maar nie dat hulle vlees met hom sterf nie.