Henri J.M. Nouwen (1932–1996) was ’n Nederlandse Rooms-Katolieke priester, teoloog, skrywer en geestelike begeleier.

Homoseksualiteit

Henri Nouwen was homoseksueel, maar het dit nooit openlik in die openbaar erken terwyl hy geleef het nie. Hierdie is eers ná sy dood bevestig deur sy dagboeke en biografieë (veral The Return of the Prodigal Son: The Biography of Henri Nouwen deur Michael Ford).

Nouwen het nooit die Katolieke Kerk se leer oor seksuele etiek verwerp nie.
Die Katolieke leer (soos in Catechism of the Catholic Church, §2357–2359) onderskei tussen:

• homoseksuele neiging (wat nie sonde is nie), en
• homoseksuele dade (wat as moreel onaanvaarbaar gesien word).

Nouwen het hierdie onderskeid stilweg aanvaar en geleef. Hy het dus:

• Hy het geglo dat seksuele handelinge buite ‘n huwelik tussen ‘n man en vrou nie ooreenstem met God se bedoeling nie.
• Hy het sy seksuele oriëntasie nie as sondig beskou nie.
• Hy het nooit ’n seksuele verhouding gehad nie en het selibaat geleef uit gehoorsaamheid aan sy roeping as priester en sy verstaan van die Christelike lewe.
• Hy het wel intens emosioneel gesukkel met sy seksuele oriëntasie, verwerping, eensaamheid, en die behoefte aan liefde — temas wat dikwels in sy skryfwerk deurskemer.

Universalisme

Hy het nie openlik universalisme verkondig nie, maar hy het so sterk oor God se onvoorwaardelike liefde geskryf dat sommige lesers hom as ‘n universalis kon beskou.

Nouwen se hele teologie draai om die een groot waarheid: “Jy is God se geliefde kind.”

In Life of the Beloved sê hy: “There is nothing we can do to make God love us more, and nothing we can do to make God love us less.”

Hieruit praat hy met ’n universele toon: God se liefde sluit alle mense in — ongeag ras, geloof, oriëntasie, of status. Maar hy bedoel dit as ’n uitnodiging tot verhouding, nie ’n waarborg van redding sonder geloof nie.

Wat mense dikwels laat dink Nouwen is ’n universalis, is:

• sy openheid teenoor ander godsdienste (veral Boeddhisme en Jodendom);
• sy ekumeniese en nie-veroordelende toon;
• sy klem op innerlike transformasie eerder as dogmatiese ortodoksie.

Hy het egter nooit gesê dat alle godsdienste gelyk is of dat Jesus maar een pad onder vele is nie.

In In the Name of Jesus beklemtoon hy: “It is only in Jesus that we find the way to the heart of God.”